Od prvih izbora poslije rata do danas nikad izborni proces nije bio ozbiljnije ugrožen. Nikad do sad CIK, niti Sud BiH, nisu na ovakav način onemogućili jednoj parlamentarnoj stranci da bude učesnik izbora. Na izbore nisu mogle samo one stranke koje nisu ispunjavale firmalno-pravne uslove.
Istina, OHR je imao običaj u poslijeratnom periodu da se drzne i izbaci neku partiju sa liste, kao što je bio slučaj sa Srpskom strankom Krajine i Posavine pokojnog profesora Guge Lazarevića ili sa Srpskom radikalnom strankom, odnosno nekom od radikalskih frakcija. Ali nijedna domaća institucija to da danas nije uradila.
Odlukom da se jednoj stranci, Ujedinjenoj Srpskoj, zabrani učešće na izborima zbog nekakvog promotivnog stranackog video klipa doveden je u pitanje legitimitet čitavog izbornog procesa. Pravno nasilje koje CIK po nalogu političkog Sarajeva pokušava legitimisati na stranci Nenada Stevandića prestavlja samo test za za nešto što bi bilo ozvaničeno nakon izbornog procesa.
Ukoliko druge političke stranke pristanu da učestvuju u ovako krojenoj političkoj atmosferi treba da znaju da sutra bilo koja od njih može biti u situaciji kao danas Ujedinjena Srpska.
Zbog toga je potreban jedinstven politički stav svih stranaka iz Republike Srpske da se neće dozvoliti ova vrsta pravnog nasilja i izbornog inženjeringa. Ako je odgovor bojkot izbora, onda je to bojkot izbora. Stranke koje ne podrže zajednički stav iz Republike Srpske nedvosmisleno bi se svrstale uz političko Sarajevo.
S druge strane, izborni proces je dodatno ugrožen i enormnim brojem prijava za glasanje u inostranstvu. Besmisleno je tražiti ko je organizator ove nečuvene izborne manipulacije, jer su u njoj izgleda učestvovali svi koji su se dosjetili.
Jedino racionalno rješenje je potpuno odgađanje izbora. Političke stranke trebaju u Parlamentu BiH pokrenuti postupak izmjena Izbornog zakona, izbor novih članova CIK-a i u izborni proces krenuti ispočetka.
Izvor: banjaluka.net